Show Menu
Cheatography

Diagnoza psychologiczna 2- Klasyfikacja Cheat Sheet by

Psychologia UW, III rok, I semestr, diagnoza psychologiczna, egzamin

Proces diagno­zowania

1. Określenie rodzaju/typu
właściwości psychi­cznych, będących przedm­iotem diagnozy
Np. diagnoza osobow­ości, intelektu, rodzaju więzi
2. Określenie rodzaju zjawisk, najczę­ściej patolo­gic­znych, jakie chcemy wykryć
Np. diagnoza depresji, poziomu lęku
3. Określenie rodzaju dziedziny psycho­log­icznej
Np. diagnoza
neurop­syc­hol­ogi­czna, diagnoza w psycho­logii klinicznej dziecka
4. Określenie sposobu podejścia do diagno­zowania
Np. diagnoza
psychometryczna, kliniczna

4a.

Metody
psycho­met­ryczne
Metody
kliniczne
- Kwestionariusze
- Skale szacunkowe
- Skale postaw
- Rozmowa, wywiad
- Obserwacja
- Metody projek­cyjne
Opraco­wanie statys­tyczne
Odnies­ienie do kategorii teorii
psycho­log­icznej

Rodzaje diagnozy

Diagnoza klasyf­ika­cyjna
"Co to jest?"
Diagnoza genetyczna
"­Jakie są tego źródła­?"
Diagnoza funkcj­onalna
"Po co to jest? Dlaczego jest ważne?­"
Diagnoza fazy rozwoju
"Na jakim jest etapie­?"
Diagnoza progno­styczna
"Jak będzie­?"

Diagnoza klasyf­ika­cyjna

Ma na celu przypo­­rz­ą­d­ko­­wanie rozpoz­­nanego stanu rzeczy do danego gatunku lub typu. Określa stosunek badanego zjawiska do jednego lub kilku typów, mówi o cechach wspólnych z pewnym typem i ich natężeniu
Celem jest poszuk­­iwanie wzorca wiążącego obserw­­owane objawy

Diagnoza genetyczna

Badanie łańcucha uwarun­kowań przycz­yno­wych, pochod­zenia aktualnego stanu. Czynniki przycz­ynowe ulokowane są w przesz­łości
Podstawą są zebrane dane o wcześn­iej­szych fazach zjawiska i wiedza nt. ogólnych prawid­łowości przycz­ynowych zjawisk tej dziedziny
Rozłożenie złożonego zjawiska na proste składniki
Wyjaśn­ienie znaczenia występ­ujących symptomów dla danego układu, ustalenie stopnia szkodl­iwości, wyjaśn­ienie celowości badanego zjawiska

Diagnoza funkcj­onalna

Opis problemu, zjawiska, jego wyjaśn­ienie w kontekście teorii psycho­log­icznej
Wielow­ymi­arowe rozpoznanie:
- Stanu funkcj­ono­wania w środow­isku, z uwzglę­dni­eniem opisu i identy­fikacji źródeł aktualnego zachowania (w tym przeja­wianych zasobów i deficytów)
- Możliwości integr­alnego i zrówno­waż­onego rozwoju osoby, zarówno w aspekcie aktual­izacji potencjału rozwoj­owego, jak i zakresu modyfi­kacji środow­iska, w którym funkcj­onuje
Efekt rozwoju wiedzy psycho­log­icznej i unieza­leż­nienia praktyki psycho­log­icznej od praktyki medycznej.

Diagnoza fazy rozwoju

Określa stadium zaawan­sowania badanego zjawiska w chwili diagno­zowania oraz wskazuje stopień i zakres rozbie­żności między tym, co jest, a co powinno być
Musi koncen­trować się nie tylko na deficy­tach, ale też pozyty­wnych elementach funkcj­ono­wania jednostki

Diagnoza progno­styczna

Przewi­duje, jak rozwinie się dane zjawisko
 

Diagnoza formalna

Opis zachowania osoby badanej w trakcie diagno­zow­ania- fakty empiryczne

Diagnoza nozolo­giczna

Przypo­rzą­dko­wanie zespołu objawów znanej jednostce klasyf­ika­cyjnej
Ustalenie jednostki chorob­owej, jej fazy, w oparciu o stan obecny jednostki, własny autopo­rtret i diagnozę środowiska
Podejście medyczne, wg. którego zespół pewnych objawów wskazuje na występ­owanie określ­onego zaburzenia
Rozpoz­nanie zaburzenia dostarcza instrukcji jak traktować i rozumieć zachowanie pacjenta, jednak diagnoza nozolo­giczna może nieść za sobą negatywne konsekwencje:
- Reifikację osoby
- Dostrz­eganie choroby, nie człowieka
- Przedm­iotowe traktowanie
- Etykietowanie
- Pozorne wyjaśn­ienie przez nazywanie, utrudn­iające zrozum­ienie osoby. Samosp­ełn­iające się proroctwo

Systemy diagnozy nozolo­gicznej

ICD-11
- Między­nar­odowa Klasyf­ikacja Chorób i problemów Zdrowotnych
- Opracowana przez WHO
DSM-V
- Klasyf­ikacja zaburzeń psychi­cznych Ameryk­ańs­kiego Towarz­ystwa Psychi­atr­ycznego (APA)
DC:0-5
- Klasyf­ikacja diagno­styczna zaburzeń psychi­cznych i rozwoj­owych w okresie niemow­lęctwa i wczesnego dzieci­ństwa
PDM-2
- Podręcznik diagnozy psychodynamicznej
- Może służyć jako ugrunt­owana empiry­cznie altern­atywa DSM i ICD lub ich dopełnienie
- Uwzględnia trzy wymiary funkcj­ono­wania: Wzorce osobow­ości, profile funkcj­ono­wania psychi­cznego, sposoby doświa­dczania objawów

Diagnoza różnicowa

Wyklucza możliwość pomylenia danej jednostki z inną o częściowo wspólnych objawach
Proces mający na celu odróżn­ienie konkretnej choroby od innych podobnych

Diagnoza intera­kcyjna

(Psych­osp­ołe­czna)
Proces uzgadn­iania definicji problemu pacjenta i sposobów jego rozwią­zania w relacji psycho­log­-klient lub klient­-ot­oczenie
Klient zgłasza się z protod­iagnozą do psycho­loga, następnie w procesie diagno­zowania psycholog negocjuje wspólną definicję problemu klienta
Przedm­iotem rozpoz­nania jest rodzaj i jakość stosunków interp­ers­ona­lnych
Celem diagnozy jest identy­fikacja i wyjaśn­ienie znaczenia poszcz­egó­lnych dysfunkcji w adaptacji społecznej jednostki i jej zaburz­eniach

Etapy diagnozy intera­kcyjnej

1. Określenie własnego problemu przez pacjenta
Pacjent często zostaje pod wpływem opinii otoczenia społec­znego na temat tego, co mu dolega
2. Badanie psycho­log­iczne
Psycholog często zaczyna spostr­zegać inaczej problem pacjenta, niż ten go określił
3. Negocj­owanie diagnozy
Psycholog i pacjent lub jego otoczenie formułują problem pacjenta tak, żeby jego określnie było dla nich do przyjęcia
Uzgodn­ienie diagnozy może zapocz­ątkować u pacjenta bardziej aktywny stosunek do problemu- lepsze zrozum­ienie, nastaw­ienie na zmianę. Proces uzgadn­iania diagnozy podkreśla bardziej partne­rskie podejście (rola konsul­tanta, doradcy)- podejście podmio­towe. Udział pacjenta i jego rodziny w procesie diagnozy zwiększa szanse na ich współd­zia­łanie w procesie zmian

Diagnoza procesu

Opis stopni­owego rozwijania się np. choroby oraz poziomu dezint­egr­acji, dynamiki patologii i patolo­gicznej integracji
Zwrócenie uwagi na osiągn­ięcie równowagi z udziałem czynników patolo­gic­znych, poszuk­iwanie mechanizmu stabil­izu­jącego patolo­giczne przyst­oso­wanie, mimo sygnałów dysfun­kcji, przy jednoc­zesnym braku np. poczucia winy
Bardziej istotne jest to, co wywołało zachow­anie, niż to, co je podtrz­ymuje

Diagnoza aktuar­ialna

Wykorz­ystanie danych o charak­terze ilościowym oraz jakośc­iowym i przetw­arzanie metodami statys­tyc­znymi
Istotą jest tworzenie homoge­nic­znych grup ze względu na zmienne predyk­cyjne, a następnie poszuk­iwanie współw­yst­ępu­jących z nimi zmiennych kryter­ialnych (wyjaś­nia­jących)

Diagnoza aktuar­ialna

Podejście aktuar­ialne
Podejście kliniczne
Intensywne badanie kilku cech
Eksten­sywne badanie wielu cech
Informacje dotyczą grup
Wykorz­ystuje się informacje o jednostce i grupie
Przewi­dywanie oparte na teorii prawdo­pod­obi­eństwa
Przewi­dywanie oparte na znajomości teorii
Przywi­dyw­anie- formalna konsek­wencja obserwacji
Przewi­dyw­anie- akt twórczy, musi być dziełem eksperta
Nie można wykorz­ystać rzadkich wydarzeń
Można wykorz­ystać rzadkie wydarzenia
 

Comments

No comments yet. Add yours below!

Add a Comment

Your Comment

Please enter your name.

    Please enter your email address

      Please enter your Comment.

          More Cheat Sheets by KontoDoNauki

          HMP 11- Funkcjonalizm Cheat Sheet
          Genetyka 4- dziedziczenie Mendla Cheat Sheet
          Genetyka 5- Mutacje DNA i wady rozwojowe Cheat Sheet