Fiqh Muamalat KFD 2303 Cheat Sheet by fahriana

Untung dalam bahasa Arab ialah al-ribh yang bermaksud pertam­bah­an/­per­tum­buhan kegiatan pernia­gaan.

Dari segi istilah ialah lebihan & pertam­bahan dalam aktiviti perniagaan yang terhasil daripada dua unsur iaitu usaha(al-'amal) & modal(ra'su al-mal).

Untung wujud apabila berlakunya pertukaran antara barang sama ada nilai barang itu sama atau melebihi harga belian tersebut.

Mendef­ini­sikan perniagaan (al-ti­jarah) kerana wujud untung di dalamnya.

Merujuk kepada ungkapan kebiasaan orang Arab iaitu "kamu mendapat keuntungan dan kerugian dalam jual beli kamu".

Membah­agikan keuntungan kepada dua kategori iaitu bab zakat dan bab al-mur­abahah.

Pertam­bahan ke atas modal dan pertam­bahan ke atas modal setelah ditolak segala perbel­anjaan yang dikelu­arkan dalam memperoleh lebihan tersebut.

Zakat itu wajib ke atas harta yang mampu berkembang melalui usaha atau secara sendir­inya.

Menghu­raikan harta yang berpotensi untuk berkembang ialah haiwan ternakan dan buah-b­uahan dengan syarat cukup nisab dan hawl.

Zakat tidak akan diperolehi kecuali dari harta yang berkem­bang.

Menyatakan konsep keuntungan adalah lebihan ke atas modal selepas mengurangi segala kos (beban) perbel­anjaan tertentu dalam memperoleh keuntu­ngan.

Untung wujud apabila berlaku pengel­uaran akad secara lisan meski barang belum dipind­ahkan ke tempat asalnya.

Beliau menyatakan membeli barang dengan harga murah, jual semula dengan harga mahal adalah disebut sebagai untung.

Melihat al-ghabn al-fahisy pada takat melebihi nisf al-'usyur.

Melihat ghabn al-yasir tidak melebihi nisf al-'us­yur­/tepat pada kadar nilfal­-'u­syur.

Berpan­dangan al-Ghabn pada barang perniagaan (al-'arud) adalah nisf al-'usyur, al-Ghabn pada haiwan ialah al-'usyur iaitu 1/10 dan al-Ghabn pada barang tak alih/a­l-'aqar ialah sebanyak al-khumus (1/5). Keuntungan melebihi ketentuan dianggap al-fahisy/melampau.

Meletakkan kadar al-thuluth iaitu 1/3 atau lebih sebagai al-ghabn al-fahisy.

Terjadinya al-ghabn al-fahisy ialah pada kadar al-thuluth (1/3) atau al-sudus (1/6).

Berpan­dangan kadar al-rubu' (1/4) sebagai al-ghabn al-fahisy.

Menetapkan kadar al-thuluth (1/3) atau lebih dalam menganggap sesuatu lebihan yang wujud dalam urus niaga sebagai al-ghabn al-fahisy.

Melihat al-ghabn al-fahisy sebagai suatu nisbah (keunt­ungan) yang tidak termasuk dalam penetapan taksiran oleh pihak pentaksir (al-mu­qaw­wim­).S­eki­ranya kadar keuntungan yang dibuat melebihi taksiran pentaksir, maka ia dianggap al-ghabn al-fahisy.

Berbeza pendapat dalam penetapan kadar al-ghabn al-fahisy sama ada pada kadar 1/3 atau lebih. Ada yang mengatakan ia tiada had tertentu. Ia bergantung kepada kebiasaan yang berlaku sesama peniaga. Jika berlakunya al-tag­habun (saling melakukan sesama mereka), maka tiada pilihan bagi al-maghbun (mangsa keadaan), manakala jika berlaku di luar kebiasaan al-maghbun punya pilihan.

Nisbah al-ghabn perlu ambil kira al-'uruf semasa (kebia­saan) dan berses­uaian dengan tahap masalah yang dihadapi. Nisbah hendaklah sedikit sahaja, agar mudah peroleh pulangan modal.