Show Menu
Cheatography

Diagnoza psychologiczna 3- w badaniach naukowych Cheat Sheet (DRAFT) by

Psychologia UW, III rok, I semestr, diagnoza psychologiczna, egzamin

This is a draft cheat sheet. It is a work in progress and is not finished yet.

Błędy diagno­styczne

Błędy orzekania
Przypi­sanie jednostce diagno­sty­cznej cechy, której nie posiada
Błędy pominięcia
Opuszc­zenie pewnego przypadku
Błędy etyczne
Np. niepra­widłowo skonst­ruowana procedura badawcza

Błędy w postawie badacza

Błąd dominacji
Błąd postawy podmiotu do podmiotu. Brak uwzglę­dnienia perspe­ktywy badanego i trzymanie się bardzo ściśle opraco­wanego schematu badania
Błąd maski
Zasłan­ianie się swoją rolą ograni­czające pole poznania
Błąd sędziego
Postawa wartoś­ciująca i etykie­tująca osobę badaną. Nacech­owanie subiek­tyw­izmem badacza do badanego

Błędy w procedurze diagno­sty­cznej

Diagnoza negatywna- skupianie się na negaty­wnych aspektach jednostki
Skupianie się na skutkach bez powiązania ich z kontekstem sytuac­yjnym czy przycz­ynami zachowań badanego
Redukcja źródeł wiedzy

Ontolo­gia­/me­taf­izyka

Bada strukturę rzeczy­wis­tości i zajmuje się proble­matyką związaną z pojęciami bytu, istoty, istnienia i jego sposobów, przedmiotu i jego właści­wości, przycz­yno­wości, czasu, przest­rzeni, koniec­zności
Np. jednym z założeń ontolo­gic­znych behawi­oryzmu jest to, że człowiek jest wyłącznie biolog­icznym tworem ewolucji

Episte­mologia

Teoria poznania lub gnoseo­logia
Zajmuje się relacjami między poznaw­aniem, poznaniem a rzeczy­wis­tością. Rozważa naturę takich pojęć jak prawda, przeko­nanie, sąd, postrz­eganie, wiedza, uzasad­nienie
Np. założenia episte­mol­ogiczne behawioryzmu:
Behawioryzm we wszelkich postaciach opiera się na tezie skrajnego empiryzmu, wg. której tylko spostr­zeżenie zmysłowe (doświ­adc­zenie wewnęt­rzne) dostarcza wiedzy rzetelnej, natomiast nie istnieje doświa­dczenie wewnęt­rzne, za pomocą którego można coś wiedzieć bezpoś­rednio.

Paradygmat badawczy

Matryca porząd­kująca prefer­encje badaczy w danej dyscyp­linie
Powinna zawierać założenia filozo­ficzne i założenie psycho­log­iczne
Założenia filozo­ficzne:
- Ontolo­giczne- Jaka jest natura rzeczy?
Np. skrajny behawi­oryzm zakład­ający, że stany mentalne jako takie nie istnieją, istnieje jedynie zachowanie.
- Episte­mol­ogi­czne- Jak przebiega poznanie naukowe?- Podejście ściśle związane z metodologią
Założenie psycho­log­iczne- określanie dziedziny badawczej, metod badania i reguł interp­retacji wyników

Etyczność badania psycho­log­icznego

Przygo­towanie badania
Osadzenie problemu badawczego w kontekście dotych­cza­sowych ustaleń refero­wanych przez literaturę przedm­iotu, model i plan badania, operac­jon­ali­zacja zmiennych, schemat doboru próby
Statys­tyczny model badania
Przygo­towanie raportu
Sposób zaprez­ent­owania uzyskanych wyników: nieukr­ywanie informacji umożli­wia­jących innym replikację

Zasady etyczne APA

1. Badacz przed przyst­ąpi­eniem do prowad­zenia badania musi dokonać całośc­iowej oceny z etycznego punktu widzenia
2. Badacz przed przyst­ąpi­eniem do badania i przepr­owa­dzenia go musi ustalić, czy udział w nim stanowi minimalne znaczące zagrożenie dla uczest­ników i stosownie do dokonanego rozpoz­nania postępować
3. Badacz ponosi pełną odpowi­edz­ialność za etyczność całego badania, w tym postęp­owanie jego współp­rac­own­ików, których obowiązują te same zasady etycznego postęp­owania w stosunku do uczest­ników
4. Udział uczest­ników badania musi opierać się na jasno określonym porozu­mieniu. Niedop­usz­czalne są formy nacisku wywierane przez badacza
5. Badacz powinien unikać utajenia (decep­tion) przed uczest­nikami prawdz­iwego celu i posługiwać się tą procedurą tylko w szczeg­ólnych przypa­dkach- wtedy trzeba wyjaśnić powody
6. Respek­towanie prawa uczest­ników do odmowy udziału albo wycofania się w trakcie badania
7. Ochrona uczest­ników przed różnor­akimi formami psychi­cznego lub fizycznego dyskom­fortu- np. lęku, wstydu, bólu
8. Wyjaśn­ienie natury badania uczest­nikom po zakońc­zeniu badania i opraco­waniu jego rezultatów i odpowi­edzenie na wszystkie pytania i wątpli­wości powstałe w trakcie badania
9. Zobowi­ązanie badacza do dołożenia starań w celu zniesienia przykrych skutków udziału w badaniu
10. Żadna z informacji o uczest­nikach badania, które badacz uzyskał, nie może być udostę­pniona osobom trzecim

Informacje zwrotne

W badaniach naukowych są dostępne dla każdej osoby, która uczest­niczyła w badaniu
Informacje o wynikach należy zawsze udostępnić zainte­res­owanym badaczom. Nie podaje się informacji o indywi­dua­lnych wynikach

Współpraca praktyków i teoretyków

Model monady
Praktyk i teoretyk pracują w izolacji i nie komunikują się bezpoś­rednio; wzajemnie oskarżają się o brak rozumienia problemów teorii­/pr­aktyki
Model mediatora
Praktyk i teoretyk wykonują niezal­eżnie swoje zadania, a porozu­miewają się za pośred­nictwem mediatora, który popula­ryzuje poglądy każdej ze stron i przekłada je z języka praktyki na język teorii i odwrotnie
Model mistrza i asystenta
Mistrz­-te­oretyk współp­racuje z asyste­nte­m-p­rak­tykiem, a każdy z nich szanuje kompet­encje drugiego. Np współpraca Piageta i jego asystentek
Model wszech­str­onnego mistrza
Teoretyk to jednoc­ześnie praktyk: z praktyki czerpie inspiracje i problemy, w teorii poszukuje ich rozwiązań. Np. Freud, Rogers, Bettelheim

Współpraca psycho­logów i psychi­atrów

Model laboranta
Psycholog przepr­owadza na zlecenie specja­listów badanie, najczę­ściej testowe, odwołując się do instrukcji testu (w szczeg­ólności dotyczące tego, jak badać i rejest­rować wyniki)
Model technika
Rozwinięty model laboranta: otrzymuje mniej dookre­ślone zlecenie, sam dobiera techniki badań, dostarcza zinteg­row­anych wyników wielu narzędzi diagno­sty­cznych, bez powiązania ich z innymi danym
Model konsul­tanta
Po zapoznaniu się z wynikami dotych­cza­sowych badań dobiera techniki diagno­sty­czne, kierując się kryterium ich wkładu w zrozum­ienie problemu oraz osobiście referuje wyniki swej pracy
Model członka teamu
Psycholog jest pełnop­rawnym członkiem zespołu specja­listów, bezpoś­rednio współp­rac­ujących ze sobą na każdym etapie rozwią­zywania problemu zgodnie ze swoją specja­lis­tyczną wiedzą

Psycholog diagnosta a wyzwania praktyki

Model eksperta
Na wezwanie instyt­ucji, opierając się na zaufaniu do własnych umieję­tności posług­iwania się daną techniką diagno­sty­czną, oferuje swe usługi, zaś podjęcie na ich podstawie decyzji pozostawia innym lub sam ją formułuje
Model rekome­ndacji
Stwierdza, że zlecone zadanie wykracza poza jego kompet­encje i rekome­nduje inną osobę, do której umieję­tności ma zaufanie
Model ostroż­ności
Odpowiada, że obecna wiedza psycho­log­iczna nie może przyczynić się do rozwią­zania problemu
Model profes­jonalny
Podejmuje się rozwią­zania stawianych przez praktykę problemów pod warunkiem udziału w defini­owaniu zadania, oceny dotychczas stosow­anych procedur i ich trafności, uczest­nictwa w ustalaniu przedmiotu diagnozy, doboru narzędzi diagno­sty­cznych oraz prowad­zenia kontroli trafności zastos­owanej procedury